Het is zondag 25 januari de eerste keer dat ik mijn gezicht laat zien in café/zaal Thijssen in Vlierden. Sinds dit seizoen huist “Keeping The Blues Alive” daar en organiseert daar zijn concerten.
Direct bij binnenkomst heb ik al een goed gevoel, alsof er niets is veranderd, een hartelijke ontvangst, veel bekenden met één ding gemeen: genieten van de sfeer, een goed optreden en goede muziek.
Aan de muziek en de band zal het zeker niet liggen want de Texaanse zwaargewicht Memo Gonzalez staat met The Özdemirs op het podium voor een optreden dat uit twee sets bestaat.
Bassist en trouw bandlid Erkan Özdemir heeft in zijn zoons Kenan op gitaar en Levan achter de drumkit goede metgezellen gevonden om Memo te begeleiden. Dat doen ze al een hele poos in de beginperiode heb ik deze combinatie ook al live aan het werk gezien maar wat een verschil met vandaag. Wat zijn de jongens gegroeid wat betreft muzikaliteit en kwaliteit. Ze hebben erg veel geleerd dat blijkt maar weer eens. En met de ervaren rotten Memo en Erkan is deze combinatie een lot uit de loterij.
Voordat Memo op het podium komt opent het trio Özdemir het optreden met een lekker kittig nummer ’This Time’ om daarna Memo op het podium te vragen die dan meteen inhaakt met het schitterende ‘Lonely Boy’ gevolgd door ‘Go Go’ een vrije improvisatie op ‘Johnny B Good’ zou ik zeggen. Wat me hierbij opvalt is het sterke gitaarspel van Kenan. Wat kan die gast inmiddels al fraai gitaarspelen, strak en heel pakkend en haast zonder enige haperingen in zijn soli.
Een van de mooiste nummers uit het repertoire vind ik ‘Latest Flame’ dat we kennen van Elvis. Zelfs in originele uitvoering pakt me dat nummer volledig in en dat gebeurt dus ook met de uitvoering van Memo.
Levan drumt er bij dit nummer ook fraai op los. Drummers staan altijd in de achtergrond dat zijn we gewend, maar hij is toch nog een beetje verlegen. Dat doet echter niets af aan zijn kwaliteiten als drummer. En ja… wat moet je zeggen van Erkan. Een bassist waarop je kunt bouwen. Strak en statig doet hij zijn ding, nooit op de voorgrond maar wel aanwezig wanneer hij er moet zijn.
In de tweede set pakt de band nog eens stevig uit met een rap tempo volgen fraaie songs. Met het opvallende ‘Come Together’ van The Beatles en ‘Move On Up’ van Curtis Mayfield. Die krijgen een stevige blues noot mee.
Memo is een real charmeur, hij spreekt vanaf het podium alle dames aan en gaat daarna zingend tussen het publiek lopen. De dames krijgen van hem natuurlijk de meeste aandacht. Maar dat geeft eens te meer aan hoe goed de sfeer hier in café/zaal Thijssen is.
Terug op het podium pakt Memo de chromatische harp, een van mijn favoriete instrumenten, speelt daar op onmiskenbare ‘Greyhound’. Wat een mooie uitvoering, kippenvel krijg je daarvan. Met ‘Big Time Operator’ komt er een einde aan het puike optreden, tenminste dat dachten wij.
Roepend om een toegift levert de band nog eens extra drie nummers af waarna het optreden met het allerlaatste nummer: ‘Louisiana Men’ definitief tot een einde komt.
Zelden heb ik deze band zo goed zien en horen spelen een grandioos optreden maar ook in een heerlijke, bijna, huiselijke sfeer in Vlierden. Erg gezellig en een goede locatie daar moeten we dus vaker naar toe. En gezien het programma dat ons te wachten staat zal dit zeker niet lang duren.
Bron: www.bluesbreeker.nl